Σπήλαιο της "Αλεπούς" στα Λουτρά Ωραίας Ελένης (Εικόνες και βίντεο)

Δεύτερη εξερεύνηση σπηλαίου την Κυριακή 9 Φεβρουαρίου του 2020 μετά αυτό του "Απ. Παύλου" 

Μετά την εξερεύνηση του σπηλαίου του "Αποστόλου Παύλου" στο βουνό Όνια και καθώς φεύγαμε με το αυτοκίνητο για τα Λουτρά της Ωραίας Ελένης, βρήκαμε στο δρόμο ένα ζευγάρι πεζοπόρων. Τους ρωτήσαμε αν γνώριζαν για κανένα σπήλαιο εκεί κοντά στην περιοχή. Μας είπαν ότι εκεί που είχαμε αφήσει νωρίτερα το αυτοκίνητο, για να ξεκινήσουμε για το Αποστόλου Παύλου, υπήρχαν κάτι τρύπες οι οποίες έβγαζαν ζεστό αέρα. Έτσι αποφασίσαμε να πάμε και να κάνουμε μια επιτόπια έρευνα.

Βρεθήκαμε στο σημείο και για καλή μας τύχη, μετά από ένα τέταρτο πρίπου έρευνας, βρήκαμε ένα σπήλαιο. Ήταν ένα οριζόντιο με μικρή κατηφορική κλήση. Σε μήκος έφτανε σχεδόν τα 15 μέτρα και το ψηλότερο σημείο του οριακά ξεπερνούσε το ένα μέτρο. Όσο βαθύτερα πήγαινε τόσο πιο μικρές γινόταν οι διαστάσεις του, μέχρι που έκλεινε τελείως.

Το σπήλαιο έχει λίγο διάκοσμο, με μικρούς σταλακτίτες και "κουρτίνες". Σε ένα σημείο όπου υπήρχαν λίγο μεγαλύτεροι, δυστυχώς θρυμματίστηκαν από κάποιους που είχαν μπει παλιότερα στο σπήλαιο. Μάλιστα άφησαν στο εσωτερικό του, ως ενθύμιο μάλλον, και μια μπαταρία.

Στο εσωτερικό του επίσης υπήρχε και μια φωλιά πιθανόν αλεπούς, εξού και το όνομα που δώσαμε στο σπήλαιο, αν και ορθότερο θα ήταν να του δίναμε το "Σπήλαιο των ψύλλων", και αυτό γιατί η φωλιά ήταν γεμάτη από αυτά τα... συμπαθέστατα έντομα. 

Ο φίλος Θωμάς Λαμπρακόπουλος στο βάθος του σπηλαίου και σε πρώτο πλάνο η φωλιά της αλεπούς και των ψύλλων

Άλλος ένας κάτοικος του σπηλαίου, μια μικρή αράχνη  

Κατά την έξοδο μας από το σπήλαιο πήραμε και μερικούς από τους ψύλλους μαζί μας, αλλά ευτυχώς όχι πολλούς και με ένα έντονο και συστηματικό τίναγμα των ρούχων μας απαλλαχτήκαμε από αυτούς.

Κείμενο και φωτογραφίες Ηλίας Σιατούνης. 

Μαζί στην εξερεύνηση ο Θωμάς Λαμπρακόπουλος και ο Σπύρος Πλακούτσης.