Το οδοιπορικό μας στην Πύλο τελειώνει με το μεγαλειώδες αρχαιολογικό χώρο του Μυκηναϊκού Ανακτόρου του θρυλικού Ομηρικού βασιλιά Νέστορα.
Μετά το "Νιόκαστρο", το Αρχαιολογικό Μουσείο και το Μουσείο Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων, τελευταίος σταθμός μας στην Πύλο δεν μπορούσε να ήταν κάτι άλλο εκτός από τον αρχαιολογικό χώρο του Ανακτόρου του Νέστορος. Έτσι την Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2020, αργά το απόγευμα, μετά από ένα μπανάκι μας στην θάλασσα επισκεφτήκαμε το περίφημο Μυκηναϊκό κέντρο.
Το Ανάκτορο του Νέστορος βρίσκεται σε απόσταση 14 χιλιομέτρων από τη σημερινή Πύλο, όπως διαβάζουμε στο messiniacar.gr. Ήταν ένα διώροφο κτήριο της Ύστερης Ελλαδικής Εποχής, που περιβάλλεται από οχυρωματικό περίβολο. Περιελάμβανε αποθηκευτικούς χώρους, εργαστήρια, λουτρά, φωταγωγούς, χώρους υποδοχής και κεντρικό σύστημα αποχέτευσης και βρίσκεται στον επιμήκη λόφο του Επάνω Εγκλιανού.
Πρόκειται για το πιο καλά διατηρημένο Μυκηναϊκό ανάκτορο που έχει ως τώρα ανακαλυφθεί. Κατά τη διάρκεια της ανασκαφής του ταυτοποιήθηκαν επίσης περίπου 1.000 πινακίδες της γραμμικής Β. Επίσης ανακαλύφθηκαν πολλά καλλιτεχνικά αντικείμενα που χρονολογούνται από το 1300 π.Χ.. Το ανακτορικό συγκρότημα που χρησιμοποίησε ο σοφός βασιλιάς Νέστωρ, όπως μας λέει ότι ήταν στο αθάνατο έργο του την Ιλιάδα ο Όμηρος, καταστράφηκε ολοσχερώς από πυρκαγιά γύρω στο 1200 π.Χ..
Θολωτός τάφος 90 μ. βορειοανατολικά του Ανακτόρου
Περίπου 90 μέτρα από την πύλη, προς τα βορειοανατολικά, περνώντας μέσα από έναν ελαιώνα, φτάνει κανείς σ´ ένα θολωτό τάφο, που η θόλος του αναστηλώθηκε στα 1957 από την Ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία. Αν και κτισμένος με μικρές πλακωτές πέτρες, είναι ωστόσο μεγάλος τάφος, με διάμετρο 9.35 μ. Η θόλος είχε καταρρεύσει μέχρι το επάνω μέρος του ανωφλιού και ο τάφος είχε γεμίσει με χώματα που βρέθηκαν τελείως ταραγμένα, γιατί προφανώς είχε συληθεί στην αρχαιότητα.
Οι συλητές όμως ήταν ασυνήθιστα απρόσεκτοι, και γι´ αυτό μεγάλης αξίας ευρήματα απόμειναν στον τάφο. Ανάμεσα στα αντικείμενα που βρέθηκαν, περιλαμβάνονται πολλά χρυσά, μαζί και μια βασιλική σφραγίδα με παράσταση φτερωτού γρύπα, δύο δαχτυλίδια, κοσμήματα σε σχήμα γλαύκων, κι ένα περίαπτο σε σχήμα ασπίδας. Επίσης 250 χάντρες από αμέθυστο και διάφορους άλλους λίθους, καθώς και θραύσματα από χάλκινα όπλα κλπ. Στον θολωτό αυτό τάφο, διαπιστώθηκαν έθιμα ταφής απολύτως όμοια με αυτά των Μυκηνών, Θηβών και άλλων κέντρων της πρωτομυκηναϊκής εποχής (16ος αιώνας π.X.).
Και γεμάτοι με αυτές τις υπέροχες εικόνες αρχαίου κλέους, ο γράφων και η Βάσια Μαραθάκη πήραμε τον δρόμο της επιστροφής προς το κλεινόν άστυ των Αθηνών.
Εικόνες και κείμενο Ηλίας Σιατούνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου